Sinterklaas heeft het dit jaar moeilijk. Er is een tekort aan pietjes, de fanfare die hem altijd feestelijk inhaalde bestaat niet meer en de koets die hij jarenlang heeft gebruikt staat op stal te verstoffen omdat een van de paarden jammerlijk is verongelukt.

Maar gelukkig heeft hij een alternatief karretje gevonden om de kinderen in Lennisheuvel te bezoeken. Zondagmiddag arriveerde hij op het dorpsplein van waar hij direct doorging naar het dorpshuis Orion. Daar aangekomen werden de Sint en zijn nieuwerwetse roetveegpieten door een uitgelaten schare kinderen ontvangen. Gierend van de pret danste het jonge grut op de verlichte discovloer. In een andere zaal luisterden de kinderen ademloos naar de verhalen van de Sint. De kleinste mochten bij hem op schoot, maar daar waren ze niet zo blij mee. Toch wel eng, die oude man met zijn lange baard. Gelukkig bleef mama dicht in de buurt en dat maakte het wel weer een beetje goed. Van de oudere kinderen kreeg de Sint een aantal prachtig ingekleurde tekeningen. Zelf gemaakt of, zoals ze eerlijk bekenden, met hulp van mama of oma. Maar het feest kon helemaal niet meer stuk toen Sinterklaas aan iedereen een cadeautje uitdeelde. De spanning was van de gezichtjes te lezen. Iedereen wilde direct zijn pakje direct openmaken maar dat mocht niet van Sinterklaas. "Eerst gaan we samen een liedje zingen en dan maken we allemaal tegelijk ons pakje open", zei de Sint, "dat is veel leuker." En daar had de Sint helemaal gelijk in, want leuk werd het zeker.

​​

​

Op donderdag 5 december om half 9 stonden alle kinderen van basisschool De Klim bij de kiosk op de komst van de Sint te wachten, voor zijn verjaardag. Toen hij even later met twee Pieten arriveerde, kon het feest beginnen. Nadat de Sint de allerjongsten op het plein vriendelijk had begroet werd hij door de juffen, samen met de pietjes, uitgenodigd om naar binnen te gaan. Daar was door het schoolteam natuurlijk al het een en ander voorbereid. Op het podium in de aula stond een speciale zetel voor de Sint. Daar ging hij met de kinderen in gesprek. Heel spannend allemaal. De kinderen van de onderbouw waren het eerst aan de beurt. De Sint stelde ze allerlei vragen zoals: ''Hoe oud denken jullie dat ik ben?''. De antwoorden liepen uiteen, van 68 tot 300 jaar. De Sint genoot zichtbaar, maar zijn echte leeftijd verklapte hij niet. De Sint en zijn Pieten gingen ook alle klassen even langs. De goede man had over iedere klas iets speciaals te vertellen. Dat was erg leuk. Een van de kinderen merkte op dat de Sint geen staf bij zich had. "Waar is die?" Toen vertelde de Sint dat hij een speciale reisstaf had. Die kon hij uit elkaar halen als hij in een kleine auto reisde.

Natuurlijk waren er ook cadeautjes. En er was volop te snoepen. Op een gegeven moment lag in een klas de hele vloer bezaaid met pepernoten. Als je naam met een A begon, mocht je daar een handvol van oprapen. Daarna natuurlijk ook alle namen met een B , met een C en zo verder. Niemand werd overgeslagen. En zo hoort het ook. Sinterklaas is er voor iedereen. Maar vandaag was hij er speciaal voor de kinderen van basisschool De Klim. Dankjewel Sinterklaas. Graag tot ziens; tot volgend jaar!

​

 

Vrijdag 22 november was het een gezellige drukte in de Orion. Zo'n 60 ouderen hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging van Seniorenvereniging Boxtel voor de jaarlijkse Sinterklaasmiddag. De middag werd geopend door Mien Dekkers, die iedereen hartelijk welkom heette. Ook Leo Reurings, voorzitter van de activiteitencommissie, was aanwezig. Hij complimenteerde Lennisheuvel omdat er altijd meer senioren de Sinterklaasmiddag bezoeken dan in alle andere wijken van Boxtel.

Toen was het tijd voor een spelletje. Aan de meeste tafels is er die middag fanatiek bridge, rummikub of een ander gezelschapsspelletje gespeeld. Maar niet overal. Er was ook een tafel waar ze geen zin hadden in een spelletje. Daar luisterden ze liever naar Sjef van Zon, die sappige verhalen kon vertellen over het Lennisheuvel uit de tijd van pastoor Manders. Hoe dan ook, gezelligheid kent geen tijd. De middag die uitstekend was verzorgd met versnaperingen en drankjes vloog om. Tegen vijf uur ging iedereen tevreden naar huis. Maar niet met lege handen. Iedereen kreeg nabij de uitgang een 'luxe stol met amandelspijs en noten' in de handen gedrukt. Waarvoor hartelijk dank.